Het eerste deel van de Amsterdamse mengel-moez

[p. 175]

Toon, La mostarde reformé.

RAs brengh wyn ter wyle hy is fris,
Voort lakay! schenck boorde-voll deez glaazen;

'k Wil van daegh langh slicken dat zy wis,

Bacchus nu toewyden als onz razen;

Tot den Lust-hoff van deez vorst

Willenwe onz begeven,
En zoet-vrolyck leven;

Tot den Lust-hoff van deez vorst

Daar men zeer gelukkich laaft den dorst.

Wreed gespuis vertreck u van ons aff,

Liên vol vuur bloedt wiltich in u daaden,

[p. 176]

 

Onze krygh draaft vry op zafter-draff

 

Als daar bloedt de dulheydt doet verzaden,

 

Zie hoe Bacchus onz verbindt

 

Tottet vochtich strijen,

 

En geen glaazen myen;

 

Zie hoe Bacchus onz verbindt

 

Dat den winnaar wort verwonnens vrindt.

Wat een reuck, wat een koleur van wyn!

Wijn u zoetheid doet mijn ziel begeve,

Ongejockt, dit 's Hemels-vrolijck zijn:

'k Proefde noyt geen beter, van myn leeve.

Laat ô Bacchus! nu u macht

Is vol Godd'lijckheeden,
Staàgh zyn aengebeden;

[p. 177]

 

Laat ö Bacchus, nu u macht

 

Aengehouden zijn, om sap voll kracht.

 

Uittet Frans

 

 

 

D. Questiers