Het eerste deel van de Amsterdamse mengel-moez
(1658)–Anoniem Eerste deel van de Amsterdamse mengel-moez, Het–
Auteursrechtvrij
[pagina 90]
| |
Mee niet vry van minne-brant;
Pietje zach de pijlen ylen,
En sen Grietjen, even gaau,
Schichten onderwylen vylen,
Och! de man die wierd zoo flaau.
2.
Tot dat ick deez woorden hoorden,
'k Ben aen Grietje wel verplicht,
Sy die my bekoorde door de
Lonken van haar aangezicht,
Maer wie kan dit snyen lyen?
Och! 'k beklaagh de tijt, en stont,
Dat ick ging uyt vryen tyen,
Soo sloot hy zyn kleecke mont.
| |
[pagina 91]
| |
3.
Al die Pietje klagen zagen
Hadden meely met de Man,
Wie kan sulcke plagen, dragen
Seyder ellick een schier van?
Tot dat zy verleegen, sweegen,
Grietje kreeg de tydingh haast,
Die haar liet beweegen, tegen
Pietje niet te zyn de quaast.
4.
Die 's gingh hy in hoecken, soecken
Pylen, diez' op een na, kreech,
Dies gingz' op zyn broeken, vloeken,
Die de leste pyl versweech,
Eermen 't zach, de boxe, trockse,
| |
[pagina 92]
| |
Pietje van sen bloote gat,
Tot men zach zen hokse fockse,
Al den brits, wie weet juyst wat?
D.I.A.B.
|
|