Het eerste deel van de Amsterdamse mengel-moez

Minne-liet.

WAarom zyt ghy dus af-keerich
Overschoone Carileen,
Daar my hartje zoo begeerich
Is na u en anders geen?
Heele dachjes, gantsche nachjes

[p. 81]

 

Breng ick met veel klachjes deur.

 

Ach! om u,

 

Zyt niet schuw;

 

Ach! om u alleen ick treur.

Oogjes die door uw gewemel,

In het voor-hooft blanck en schoon,
't Aenschijn scheppen tot een hemel,
Daer vrou Venus heeft haer troon,
Van wiens straaltjes 't Minne-wichtje
Pijltjes tot zyn boogje maeckt,
Syt niet schuw,
'k Ben, door u,
Door het oogh in 't hart geraeckt.

[p. 82]

3.

 

Wilt uw' Harder met medoogen

 

Aanzien, help hem uyt de smart,

 

Die door uw' hartstelende oogen

 

Ben getroffen aan mijn hart.

 

Ach mijn leven,

 

Moet begeven,

 

Soo ghy my geen weêr-min biedt;

 

En my weer,

 

Als wel eer

 

Met een gunstigh oogh aanziet.

 

 

 

P. Dubbels.