Het amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit
(1719)–Anoniem Amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit, Het– AuteursrechtvrijStem: Is de liefde soet lyden.
MYn liefjen mijn leven,
Ey kijk nou eens uyt,
En laet ons begeven,
Daer het Vogeltje fluyt,
In plaetjes verholen,
Seer stil en bequaem,
Laet ons daer saem dolen,
Ist u aengenaem,
So daer by gevalle,
't Een op 't ander geschiet,
Bos berg of dallen,
die en melden het niet.
Dat is als de Gecken,
Wout gy in het groen,
So wat trekkebekken,
En jou lusjes voen,
Ik sal mijn wel wagten,
Voor die malle daet,
Weg weg geen gedagten,
't Is best dat gy gaet,
So salder geen bossen:
Nog bladers of boom,
Nog klippen nog rotsen:
Mijn brengen in schroom.
De schroom van u herten,
die sal haest vergaen,
En ook al de smerten,
Als 't u word gedaen,
Het soetste plysiertje;
dat ooyt ymant kan;
doen aen een zoet liefje
O lapt gy 't maer an,
Seg wie sal het melden;
de Boompjes sijn stom;
de blaeden doent selden;
En het wout ziet niet om.
Weg weg al die praetjes;
die gy hier vertelt;
die vullen geen gaetjes;
Noch brengen geen gelt
dat syn zo wat nukken;
So lang als ik maer;
't Roosjen niet laet plukken;
Blijf ik uyt 't gevaer;
'k Laet mijn niet bedotten;
Ik zeg u van neen,
dat was als de sotten,
Daerom gaet vry heen.
Wort gy quaet o Meysjen;
Ik en doe jou geen leet;
| |
[pagina 91]
| |
Waerschout mijn een reysjen,
Als gy bent gereet,
Te nemen een Trantje,
O Gy zijt so lief,
Weest dog soete Antje,
Eens tot mijn gerief,
Ligt trouwen wy samen
Nog wel in het hooy
Gy moet jou niet schamen,
Bloet dat gaet so mooy.
Gaet na 't Buttermarkjen,
Daer zijn Meysjes sat,
Soete lieve hartjes,
Op het duyveplat,
Daer kunt gy mee trouwen,
Al wast op de vloer,
Die zullen jou klouwen,
Loop heen lompen loer,
Gy sult mijn niet pieren,
Ik blijf in mijn Huys,
Ik hou van geen zwieren,
So stil als een Muys.
't Is wel soete schaepjen,
Hout gy der niet van,
Vlast gy op geen hapjen,
daer ellek wil an,
Ik hou dan mijn peper,
Als gy het laet staen,
So goet dat is seeper,
Als gy u safraen,
Laet het u niet rouwen,
als 't jou nou wat deert,
Ik hebt u vol trouwen,
Nu gepresenteert.
Gy kunt mijn niet loeren,
Loop jou slegten hals,
Dats goet voor de Boeren,
De kaert is hier vals,
Want al zulke neste,
Schuw ik als de pest,
Hier is niet ten besten,
't Is nul in 't rekest,
Vrysters gy moet weten,
Krijgt men so eens wat,
Een hont heeft 't u gebeten,
En sy zetten haer spat.
|
|