Het amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit
(1719)–Anoniem Amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit, Het–
AuteursrechtvrijVoys: God groed u goeden Morgen Herderinne.
WAt is't een vreugde hem te gaen vermeyden,
In deze aengenaeme Lenten tijd,
Al met zijn zoeten Lief nevens zijn zijden,
Buyten al op het Ieugdig velt Tapijt,
daer hoord men queelen,
Met held're keelen,
De fiere Nagtegael,
Singt met een zoete tael.
| |
[pagina 42]
| |
Het geen den Mensch verheugt met hert en zinnen,
Als men 't gevogelt ziet zo menig fout,
Dat ieder is geneygt tot weder minnen,
En trekke-bekken in het groene Wout,
Zoeken te paren,
Met vreugt vergaren,
Al wat op Aerden leeft,
Ia al wat adem heeft
Des s' Morgens met het krieken van den dagen,
Hoord men 't gezang van al het pluym Gediert,
Dat in de Bossen ende groende Hagen,
Speeld met vermaak en vrolijk tiereliert,
Hipp'len en springen,
Fluyten en zingen,
Met een zo bly gemoed;
Loven haer Schepper goed.
De Boomen schieten weer haer groene looten;
De Velden staen verciert met jeugdig Kruyt,
De Vissen springen in de Water slooten,
De Leeuw'rik vliegt omhoog met zoet geluyd,
Gras; Kruyt en Bloemen;
Wat men kan noemen
staet alles in zijn fleur,
Met aengenaemen geur.
De Beesten ziet men in de Weyden treeden;
met zoete Melk zijn zy zwaer belaen,
dat komt den Boer daer met zijn vrouw ook meden
Al door de douw om haer t'ontlasten gaen,
met bloote voetjes,
melken de Koetjes;
En trekken met een veeg,
De Koe zijn speuntjes leeg.
Conijnen lopen in en uyt haer holen,
En spelen met vermaken in 't rulle zant,
de nimphjes ziet men door de Bossen dolen,
Tot haer pleyzier ieder met een Galant,
en ondertussen,
Malkander kussen,
Zeer vrolijk ende blij,
Planten de groene Mey.
In deze aengename lente dagen:
Gaet menig Iager met zijn Lief ter Iagt,
door stille Bossen ende groene Hagen,
Om 't Wild te vangen is daer hy na tragt,
Schiet hy een duyfje:
Net in het kuyfje,
dan zijn zy wel gemoed,
In Mey is't Iagen zoet.
De Mey die doet ons al op nien herleven,
't Geen door de Winter scheen te zijn verdooft,
Looft God die alles gaet de wasdom geven,
Waar voor 't Gevogelt
| |
[pagina 43]
| |
haren Schepper looft,
Zy quinkeleeren,
Tot lof des Heeren,
En s' Menschen onderrigt,
Te leeren tot ons pligt.
|
|