Het amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit

[p. 18]

Een nieuw Lied, tot Lof en Roem van den Haag.

Op een aangenaame Voys.

HAegje verheven, dat ons kan geven,
Des werelts vreugde op het aerdsche dal,
Wie zou niet tragten om by u te wezen,
daer men ziet zweeven niet als bly geschal

Aenziet 'er de Linden, daer zult gy vinden,

Gezamentlyk daer niet als Adel zwier,
Aenziet de hoeken aen alle vier de winde,
daer zult gy vinde niet als bly getier.

Uyt West komt Kooren, Uyt Noord laet hooren,

Het ruyzen van de wilde woeste Zee,
Het Haegze Bos wie zou dat niet bekoren,
Haer Zuijer spooren zyn vol dartel Vee.

Wie durft daer melden? Wie durft daer schelden?

De Borgers kloek zijn treffelyk wel geleert,
Den Keyzer Karel om haer deugd te stellen,
Onder dees Helden hy haer het vlies vereert.

Soekt gy te minnen, Zo zoeten Engelinne,

Geen schoonder plaets op 't Aerdrijk wert bewoont,
Daer men kan zulke zoete mooye Meysjes vinden,
Als in de Haeg by ons hier wert vertoont.