Een oudt Liedeken. [Wilt nu al, groot en smal]
WIlt nu al, groot en smal
Want Auroras lichten zijn nu aen't firmament,
Van ons heel vroegh bekent,
Comt int dal // met geschal,
Aenschout Phebus schichten,
Die was ons assistent, inden winter absent,
Wech Mars dienaren // die noch beswaren
Ons vreught also men // ziet,
Neptunus baren, Boreas scharen
Maken qua stroomen // niet,
Want haer kracht // is versacht,
Die haer macht // niet en acht.
Door 'smeys bedouwen, meught ghyt aenschouwen
Men ziet daer, openbaer, Venus residency,
Pallas door scientie, geeft reden te verstaen
Flora claer // die doet haer // bloemkens assistenty,
Bewijst reverentie // Mercurius verslaen,
Dianas dieren, schoon met manieren,
Siet men versellen // bly,
Haer hoofden cieren // met lauwerieren,
Luna opstellen vry, Pan om hoen, gaet int groen
Om te voen // gaet hem spoen
Seer groen van bladen, door 's Meys weldaden.
Gaet ten thoon // hoort ydoon
Vreught wert daer bedreven
Door Cupidoos verstant, van Apollo playsant
Eenen schoon / Lauweren Croon,
| |
Dus zit hy beneven, by Venus elegant,
Musicas kelen // hoortmen daer quelen,
Op herpen en velen // lieflijck spelen
Den Mey ter eeren // goet,
Noch 't geluyt // van ghemuyt,
Alle kruyt // oock ontspruyt
Lieflijck van roken // noch staet ontloken
Meught ghy Princen mercken,
Sijn al dese Goon // by haer fonteyn ontboon
Nu ontslaet, sonder haet, Iupiter sijn vlerken
Die door zijn stralen // Pluto doet dalen
Door kracht der minnen // groot
Lieflijcke talen // gaet hy verhalen
Dat met deught // wert gheveught
En door vreught // reyn gheneught, Gaen
Momus versaken, die noch moet laken
|
|