Amoreuse liedekens

Een oudt Liedeken.
[Ic quam maer gister avond also my dochte]

[p. 133]

 

IC quam maer gister avond also my dochte

 

Daer ontmoete my een meysken

 

Een meysken dat was fier

 

Ick bood haer goeden avond met woordekens fier,

 

Of ick een uyrken met haer mocht maken chier

 

Sy seyde Lief comt hier, en beydt niet lang,

 

Ick sal gaen boeten 'tyver,

 

Comt door den gang,

 

Op dat wy dus verblyen, nu en tot allen tyen.

 

Ick quam met haesten spoede, zy sagh al omme,

 

Om ende om alde nijders quaet,

 

Sy sprack met snelle woorden: ic heet u wellecome,

 

Sy toonde my daer een also fiere gelaet.

 

Sy seyde, Liefken gaet ende weest bedeckt

 

Mijn herteken verfrayt by dit bancket,

 

Op dat wy ons verblyen,

 

Hy hief op ende zy zanck met also soeten tale

 

Alsulcken voysken had ick noyt ghehoort

 

Haer stemmeken dat clanck gelijck de Nachtegaele,

 

Met minne so worde mijn herteken doorboort,

 

Sy seyde, gaet onghestoort, ick blijf u by,

 

Ten wort niet gehoort,

 

Doe u willeken met my,

 

Op dat wy ons verblyen.

 

Ick lagh te nacht by haer wy waren alleyne,

 

Ghebruyckende daer onser beyder herten lust,

 

Hy seyde, lief weest gedachtigh die woordekens reyne,

 

Die wy te samen, in minnen hebben geblust

 

Sy seyde, Liefken rust in de armkens van mijn,

 

Op dattet zy geblust voor de nijders fenijn,

 

Op dat wy ons verblyen.

 

Daer laghen wy twee, wy twee moesten scheyden,

 

Het scheyden dat dede ons beyder herten verdriet,

 

Haer oogskens op hem laghen, haer handekens die zy spreyde,

 

Ick bid u mijn alderliefste en segges immers niet.

 

Wy willen noch te samen al in dat riet,

 

Wy willen jolijt bedrijven spijt alle des nij-

[p. 134]

 

ders ziet,

 

Op dat wy ons verblijen,

 

En laten alle fantasyen,

 

Ende melancolyen,

 

Nu ende tot allen tyen.