Amoreuse liedekens

(na 1613)–Anoniem Amoreuse liedekens– rechtenstatus


Een oudt Liedeken. Van den Hertoch van Gelder. O Hartoch van Gelder bent ghyer by Huys, Soo steeckter u hooft te vensteren uyt, In al soo coelen Maye, Ghy hebter de Hollantsche Koeyen gehaelt Wy comen om gelt, schickt dat ghyse betaelt Oft brenghtse weer ter weyden, weer ter weyden. Den Hertoch al op sijn bedde lach, En hy al tot sijn Schilt-knecht sprack: Wat hoor ick daer voor Knechten, Hy seyden wel Edel LautsHeere goet, Dat isser Bourgoigne dat Edel Bloet, Bourgoigne Edele Heere, Edele Heere. Nu zadelt my mijn beste Paert Mijn Harnas en mijn blancke Swaert, Naer Vranckrijck wil ick ryden, Den Coninck dat isser mijn vrient soo groot Ick hebber soo lange ghegeten sijn broot Hy laet my niet in lijden, niet in lijden. Alsser den Hertogh in Vranckrijck quam Den Coning van Vranckrijck dat vernam: Weest wellecoom hooch ghebooren, Ick siet aen u bruyn ooghen wel Dat Lantjen van Gelder dat leyter rebel Het gaet met u verlooren ja verlooren. O Hertogh van Gelder mijn lieve neef Ick souder bidden om eenen beed Om twintich duysten knechten, Daer mede wil icker naer Gelderlant,
[pagina 109]
En winnen mijn steden schoon en playsant, Mijn Castelen algemeyne, groot en cleyne. O Hertoch van Gelder dat doen ick niet Ick mocht my brengen in zwaer verdriet In alsoo grooten ellende, Den Keyser dat isser soo machtigen Man Mocht tegen my nemen een Oorlogh aen Bourgoigne algemeyne, groot en cleyne.