Amoreuse liedekens
(na 1613)–Anoniem Amoreuse liedekens–
Auteursrechtvrij
[pagina 102]
| |
MEt lusten willen wy singen aen,
Ende loven dat Roomsche Rijck,
Van Coninck Maximiliaen
Ghebooren uyt Oostenrijck,
Die Edel Coninck den edelen staet
Hoe dat hy zijnder vrouwen
Wt Britannien beschreven haet.
Die Brieven heeft sy vernomen,
Die edel Ionck-vrou waert,
Die met my wil rijden,
Die maecke hem op de vaert,
Ick moet rijden nae duytsche lant
Tot mijnen Edel Heere,
Hy is my onbekent.
Die Bruyt sat op met eeren,
Zy reet nae dat duytsche lant,
Met suchten en met beven
Groot jammer quam daer van
Dat dede de Coninck van Vranckrijck,
Door zijn Landt most sy rijden
Die Ionck-vrou die was deuchdelijck.
Doen reet sy een weynich voort haren pat
Die Coninck quam haer teghen ghegaen,
Van tranen werden haer ooghen nat,
Sy seer onghedaen,
Hy seyde Godt groet u Ionck-vrou teer
V eere wil ick behouden
Den Roomschen Coninck te leer.
Sy sprac dat en wil Godt nimmermeer,
Ghy hebt een ander Wijf,
Ick hebbe een Coninck tot eenen Heer
Ghebooren uyt Oostenrijck,
Hy is edel ende daer toe fijn
Ter eeren van hem wil ick draghen
Van Goude een Crancelijn.
Mijn Wijf en was niet oudt ghenoech
Sy en hadde maer neghen Iaer,
Sy was my teghen mijnen wille gegeven
Dat segghe ick u voorwaer
Sy was een Ionck-vrou op desen dach
Sy was mijn toe gheschreven
Doen sy inder Wieghen lach.
De Paus nam dat gelt van my
Hy scheyde my van mijnen Wijve
Hy scheyde ons beyde te samen
Twee Sielen in een Lijve,
| |
[pagina 103]
| |
Maer dat sal costen menighen man
Die daerom sullen sterven,
Hoe weynich weten sy daer van.
Sy schreyde nacht en dach,
Sy schreyde om haer eere,
Met tranen maeckte sy groot gheclach
Zy versuchten soo langs soo meere,
Zy sprack dat wil Godt nimmermeer
Ick sal mijn eere behouden,
Den Roomschen Coninck ter eer.
Die dit Liedeken eerstwerf songhen
Dat waren drie Ruyters fijn,
Zy hebbent soo licht ghesonghen
Te Ceulen op den Rhijn,
Sy trocken al door des Conincx lant
Om buyt souden sy ganghen
Sy hadden gelt noch pant.
|
|