Amoreuse liedekens
(na 1613)–Anoniem Amoreuse liedekens–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Mijn ziel maeckt groot den Heer.
HEt was een jongher Helt,
Sijn hert was hem ghestelt,
Nae een Ionck-vrouken schoone:
Godt groet u Ionck-vrou fijn,
Ghy staet int hert van mijn
In 't hert spant ghy de Croone.
Ionger Helt laet 't vrijen staen,
Het is voor u ghedaen,
Ghy kont my niet verheugen,
Een ander moet dat zijn,
Die sich vervrouwet mijn,
Ghy moet wat lager bouwen.
Ionck-vrou spreeckt niet so stout,
't Ghebeurt wel menichfout,
Dat hooge bergen dalen,
Al staen u Rooskens fier,
De Rijp can comen schier,
Vernielens altemale.
Mijn Rooskens segh ick saen
Die zijn seer wel ghedaen,
Sy staen op groene struycken,
Al quam de Rijp op een nacht,
En benamse haer vracht,
Nochtans sult ghys' niet pluycken.
Een weynich tijdts na dien,
Heeftmen haer treuren sien,
Sy heeft consent ghegeven,
In haer Liefs armkens blanck
| |
[pagina 73]
| |
Lach sy een tijt niet lanck,
Des machse treurich leven.
Nu seght my Ionckvrou fijn,
Waer nu u rooskens zijn
Dien ick niet moeste pluycken,
Te niet zijnse gebracht
Vergaen is al haer cracht,
Sy staen op dorre struycken.
Mijn ongeluck end'eer,
Heeft my bedroevet seer,
Lief wilt my niet verlaten
Een woort hadd' ick gesacht,
Dat ghy my in schanden bracht,
Lief wat mocht dat u baten
Ionckvrou ghy spraeckt soo stout,
In hoochmoet menichfout
'tWort namaels wel gewroken,
Ick boot u trou en eer,
Doe dochtet u oneer,
Nu ist u opgebroocken.
Het is wel mijn schult,
Nu hebt met my geduldt,
Verschoontet my nu ter eere,
Ick was jonck en slecht
Ick verstont de sake niet recht,
Des rout mijn liefde soo seere.
Hadt ghy't verstaen in 't goet,
Doe ick u trouwe boot,
Soo haddy eer verkreghen,
Nu isset niet gheschiet,
Nu leeft ghy int verdriet,
Nu ist my niet gelegen.
Dit Liedeken is ghedicht
Van een Helt gesticht,
Tot eeren een Ionckvrou schoone
Die hy bemind' oprecht,
Op hem en achtse niet
Dies is ghebroocken haer Croone.
|
|