Amoreuse liedekens

Een oudt Liedeken,
[Een Vrouken heb ick met herten bemint]

Op de wijse: Ick weet een Vrouken Amoreus.

EEn Vrouken heb ick met herten bemint
Gheen schoonder en mach daer wesen,

[p. 42]

 

Ick weet wel dat sy my niet en kent

 

In mijn hert staet sy ghepresen,

 

Mocht ick eens komen in haer present

 

Dat ickse mocht toe spreken,

 

Maer neen ick niet, sy is soo jent,

 

Seer excelent, dat sal aen haer gebreken.

 

Van Leden is sy soo wel ghemaeckt,

 

Ick en weetse by niemandt te ghelijcken,

 

Als by helena die daer worden ontschaect

 

Aluyt dat lant van Griecken,

 

Van een Ionghelinck gheheten Parijs

 

Van Troyen was hy ghebooren,

 

Sy was seer fier ende daer toe wijs

 

Sy voerde den prijs

 

Boven alle Vrouwen uytverkooren.

 

Troylus liefde was noyt soo groot

 

Dat mercke ick wel aende mijne,

 

Die om Bresida sterda sterf den doot

 

Met druckighe pijne,

 

Soo heeft sy mede mijn hert door-wont,

 

Door-schoten met Venus stralen

 

Mocht ick eens kussen haer rooder mont

 

Ick waer ghenesen al te male.

 

Van leden is sy soo wel ghestelt,

 

Als Medea die wonder wrachte,

 

Sy hadde 't Gulde Vlies in haer ghewelt

 

Iason haer tot schande brachte,

 

Hy lietse blijven in swaer torment

 

De fleur boven alle Vrouwen,

 

Hy creech zijn wille hoort dit bediet

 

Hy sterf van grooten rouwen.

 

Eer ick schoon lief soo soude zijn

 

Ick liet my liever ontlijven,

 

Om u lijde ick soo groote pijn,

 

Eer ick u soude laten blijven,

 

Ghelijck Piramus de Ionghelinck expaert

 

Woud' ick daer liever om sterven

 

Die Thisbe de Bloeme seer waert,

 

Met sijn eyghen Swaert,

 

Sijn herte ginck hy door kerven.

 

Ick bidde schoon lief dat ghy om my peynst,

 

Wilt my eens staen ter spraecke,

 

Ick draghe mijn liefde seer onbeveynst

[p. 43]

 

Dat segh ick u by sware saecken,

 

Laet my eens troost van u ontfaen

 

Oft anders sterve ick van pijne,

 

Ick ben met uwer minnen bevaen,

 

Dat heeft gedaen u lieflijck claer aenschijne

 

Om u soo wil ick waghen mijn Lijf

 

Als Hercules den Ridder boude,

 

Die door Hesioene dat schoone Wijf

 

Sijn leven heeft behouden,

 

Hy versloech het Monster dat felle Beest

 

Dat haer soude hebben ghegeten

 

Het quam uytter Zee met groot Tempeest

 

alsoo men leest,

 

Twelck hy heeft doot ghesmeten.

 

Prince.

 

Balthaser noyt sulcke liefde droech

 

Op Leander vol suyverheden,

 

Al wast dat hy twee Reusen doot sloech

 

Ende oock twee Leeuwen mede,

 

Hy wan zijn lief met grooter kracht,

 

Die Soudaen hadse hem benomen,

 

Al van twee Reusen wordt sy bewacht

 

Dach ende nacht.

 

Datter niemant by soude comen.