Amoreuse liedekens

Een oudt Liedeken.
[Confoort, confoort sonder verdrach]

COnfoort, confoort sonder verdrach
Mijn Liefste Boel verborghen,
Ick segge u vry ten is noch gheen dach
Ten is noch geenen morghen.

De Wachter singht zijn dagelijcx Liet,

Hy can sijn Tonghe wel dwinghen,
Komt in huys mijn soete Lief
Wy twee sullen noch gheneucht beginnen.

Sy leyde hem op haer Borstkens ront

Daer op so ginck hy legghen rusten,
Sy seyde schoon Lief mijn weerde mont
Wat dinghen mach u lusten.

Sy leyde hem in haer Armkens vry

Van vreuchde begont Herte 'tontspringhen
Bedeckt mijn eere dat bidde ick dy
Bedeckt mijn eere Lief boven alle dinghen.

Dat bidde ick u Liefste mijn

De alderliefste suldy blijven,
Daer twee goe Lievekens vergadert zijn
Hoe noode laten zy hen verdrijven.

Waren my Virgilius komste kont

Den lichten dach soude ick vertrecken,
Ende mijns Liefs witte Borstekens ront
Daer mede sal ick vreucht verwecken.

Eylacen neen ick niet,

Den dach die komt, ick moet vertrecken,
Lief van my vliet, Lief van my vliet,
Dat ons die nijders niet begecken

Die ons dit Liedeken eerstmael sanck

Vrou Venus liefde hem seer quelde,
Hy was geerne op der vreuchde banck

[p. 22]

 

Daer hy hem toe stelde.