De Amerikaansche koopman



[pagina 27]
Minnaars-klagt, over het vryen van zyn lief.
Op een bekende wys. 1. Vrysters wild gy gaan uit vreijen? Gaat in eenzaamheid alleen, Leert hier hoe gy zult verblyden; Houd u met jou lief gemeen, Gaat gy met u twee gezellen; Wat gy dan ook doet of laet, Gy veroorzaakt niet als kwellen, 't Is niet als een lossen praat. 2. 't Is maar gekken 't is maar mallen, 't Meisje daar u oog op valt, Vriend gy moet heel anders kallen, Daar mag nooit meê zyn gemalt, Wilt gy met u Liefje praaten, Al de zoetheid is te niet, 't Geselschap moet gy agter laaten, Als het meer als eene ziet. 3. 't Is vergeefs met twee begonnen, 't Zoete Vreijen is geschent, Dan zo word 'er niets gewonnen, Als 'er iemand is omtrent. Iemand zal hem wel bevinden, Zo heeft dan het Vreijen kragt, een alleen by zyn beminden, Dan is 't dat men troost verwagt.
[pagina 28]
4. Dan begint men eerst te klaagen, Zo gaat men dan by de grond, Om het Meisje te behaagen, en spreekt Juffer uit de mont, Dan zult gy gerustig leeven, Wilt gy minnen laat de rest, Niemand zal de kaart vergeeven, een alleen is 't alderbest.