De Amerikaansche koopman

Op de hedendaagze dragt der Henriquaterze heeren.

Op de voorgaande wys.

Wat ziet men nu braveeren,

Al in ons Amstel-stad,

Veel Henricaters Heeren,
Zeer zwierig in de kleeren,
Zomtyds geen Hemd aan 't gat.

De Hoeden die zy draage,

Omtrent twee voeten hoog,
Ook Ronde en Ovale,
't Zy Witte ofte graauwe,
Met ruig dat daar op vloog.

De Haaire na de Moode,

Die zyn braaf opgevuld,
Met Poeder en Pomade,
Een Staart zeer zwaar gelaade,
Van onderen wat gekrult.

[p. 11]

 

Laakenen met Moesjes,

 

Van alderhande kleur,

 

Of anders met sneeuw vlokke,

 

Hier draage zy van Rokke,

 

Een elk na zyn keur.

 

 

 

Witte Kammersoolen,

 

Of anders wel Tiktak,

 

Opgeleit met rantjes,

 

Al uit den Broek twee bantjes,

 

Geen Horlogie in de Zak.

 

 

 

Effen ZydeKousen,

 

Of anders Kakelbond,

 

Groote Gespes op haar Schoene,

 

Van alderly fatzoene,

 

Geheel de voet in 't rond.

 

 

 

Wat ziet men ze spanceere,

 

By daage over Straat,

 

Een Rotting in haar Handen,

 

Met goude Kwast en Bande,

 

't Schyne heere in der daat.

 

 

 

Veel moet men niet vraage,

 

Waar zy zyn opgevoet,

 

Die haar nu mee al zetten,

 

Na de Henricaters wetten,

 

Zomtyds uit 't Moffe bloet.