Alvoorder. Jaargang 1

[p. 196]

Vóór het Raadshuis van Leuven.

Daar staan veel ridders in mijn oude hal,
met lange zweerden en drie-kante schilden,
uit de oude tijden van bazuin-geschal,
van poorterswil en macht en poortersgilden.

Die steenen ridders staan daar stil en stom
met hunnen stijven steenen mantel om.

O grijze beelden van een zwaar verleden,
gij zijt te rustig in dees nieuwen Dag
van ziele-stormen en al-schrikklikheden,
te donker in dees luiden zonne-lach.

Uw menschen-beelden die niet kùnnen beven
zijn de oude zekerheid van 't oude leven.

Mijn jonge ziel is ook een prachtgebouw
vol menschen-beelden van de nieuwe tijden
die nakend zijn. Geen grijze kleed van rouw,
weerstreeft hun glorie en hun alverblijden

Mijn zinne-beelden zijn gehuld in gloed
van rood Mysterie, lijk de Zon die bloedt!

Leuven.

P. Verley.