Alvoorder. Jaargang 1

[p. 188]

In Zomernacht.

Sterren pinklen door de boomen,
Droomend in den zomernacht
Van purperen zon na dage-gloed.

Schemer-glijding door het loover...
Blanke maagdenschimmen dolen;
't donker gras hun muiltjes koost.

En vage rhythmen stijgen trillend
Onder vreemd hun handgebaren,
Tot een lied, hun lied geboren,
Heerlik klinkt in zomernacht...

Weeldedronken knielde ik, innig
Smeekend dat het lang mocht duren
't lied dat nooit een mensch zou zingen
- En overstelpt snikte ik luid.

Ach, heimlik woei een windje toen:
Wat bladgeruisch: een zacht verwijt.
Verdwenen waren schimmen en zang
En sterren glommen door de boomen.

Antwerpen.

Frits Haegen.