Alvoorder. Jaargang 1

[p. 186]

Gij droegt de woorden...

Gij droegt de woorden van een eeuw'gen morgen!...
De oneindigheid verglooide in gouden klaart';
ver achter hooge boomen, als verborgen
lamferde, op stille wijs, de lichte vaart. -

Geluk had zich in uwen blik vergaard;
er lag iets rustigs in uw oogenmacht
zooals een meer waar nooit een windje op baande;
uw zoen was mij zoo welig-vreemd bezwaard
en 'k voelde, hoe ge een nieuwe tijd me bracht
waarbij het sombre van het leven taande.