Alvoorder. Jaargang 1

[p. 93]

Verzen.

I

Ik droom van u als van een schoonen dag,
En zie uw lief gelaat in lentedroomen,
Ik hoor uw hellen jongen lach
Als in herinnering tot mij komen.

O uwe goedheid was een rustgewaad,
Uw kus was zoet en zacht uw oogen;
Eenvoud omstraaldet uw gelaat.....
God! Onbezonnenheid vraagt mededoogen!

Maar nu veel nieuwe dagen in mij zingen,
En nieuwe wenschen werden in mijn borst,
Nu andere oogen ik betrachten dorst:

Ga ik omwuift door zomerwinden,
'k Moest in zaligheid uw smart verdringen.
Wij waren kindren die als kindren minden!

[p. 94]

II

Wat staar ik weer met hoog verwachten,
Een dag die gaat, een nieuwe daagt;
Ik staar en 'k voel mijn krachten
Staag groeien in het licht gejaagd!

Nu alles gaat in nieuw betrachten,
Een dag die gaat, een nieuwe daagt;
Wat zullen rijpen nu mijn krachten
Als 't maar de gouden zon behaagt!

't Is of mijn droomen luider lachten,
Een dag die gaat, een nieuwe daagt;
En toch, wat dreigen vreemd de nachten
Waarin een wind weemoedig klaagt!

1900

Lode Baekelmans.