Alvoorder. Jaargang 1

[p. 18]

Gent.

Gent! Ik voel een triestigheid van oude dagen
en diepen weemoed over de oude stede;
ik voel haar weenen in haar hoog verleden
hertstochtlik schreien in haar oude dagen;

Gent! Ik voel een heerlikheid van brandend groeien
door breede tijden en uit donkre verten,
en 't roode bloeden van veel warme herten,
groot in 't wilde laaien van de luchten gloeien;

Gent! Ik voel hertstochtlikheid van forsche handen,
en klare klinken van heel luide spreken,
in slepend fluistren door de monden breken,
en lang en eindloos zwijgen na het avondbranden

Zwaar en machtig droomen weer rood-gouden tijden
in 't starre staren en in 't stoere denken;
veel lichte bleeke meisjeshanden wenken
uit donker-droeve burchten, koud van lijden;

Purper-gouden breede riddermantels slijpen,
eng-bruine poorterkolders loopen door de straten
in driftig reednen, in diep gravenhaten
wtjl wilde vuisten toornig bijl en dagge nijpen:

[p. 19]

 

'k Zie bloed, veel warme bloed om handen,

 

op vorstgelaten en in vorstenoogen,-

 

o heerlik bloed van vorstelike logen,

 

lang en traag, begudsend de eindeloze landen......

 

 

 

O Gent! 'k voel de triestigheid van oude dagen

 

en grijzen weemoed over uw oude stede,

 

en 'k voel u bloeden in uw rood verleden,

 

hertstochtlik bloeden in uw oude dagen....

 

 

 

Antwerpen.

 

 

 

Karel van den Oever.