Almanak voor de beschaafde jeugd voor het jaar 1799

[p. 28]

De jonge lammeren.

antje.

Mietje! zie die lieve Schaapjes,

Hoe huplen zij hun moeder na,

Als dartle en speelzieke knaapjes,

En de oude roept genoeglijk, blae.

Kijk eens, hoe ievrig zij zich buigen,

Wijl de oude van het grazen rust,

Om zich aan d'uijër zat ze zuigen;

Hoe boeten zij hun' gragen lust.

mietje.

Ja Antje! 'k wou dat lieve beestje,

Dat zwarten lam het mijne was,

Ik bragt het aan mijn broêrtje keesje;

Dan kwam dit lintje mij te pas.

Kom, willen wij aan Moeder vragen

Dat zij dit schurkje voor ons koopt;

Wij zullen 't diertje nimmer plagen,

Als 't blatend naar zij moêrtje loopt.

[p. t.o. 28]

 

O Mietje! zie die lieve schaapjes.

[p. 29]

 

Voor 't oude Schaap, als wij zijn kind

 

Hem eens ontvoerden! ziet het vrezen

 

Voor 't kroost, dat bij zo teêr bemint.

 

 

 

Neen, laat het bij zijn moêrtje blijven;

 

Wij kunnen 't immers daaglijks zien,

 

Als wij, na 't leren, lezen, schrijven.

 

Van school met vreugde thuiswaards vliên

 

 

 

Wij mogen nooit geen diertjes plagen,’

 

Zegt Moeder, daar geen nut in steekt,’

 

En Meisjes scheppen geen behagen

 

In al wat ruw en wreedheid kweekt.