Alfa-Nieuws. Jaargang 8

[p. 6]

Onder de loep

Portfolio Alfabetisering NT2 in gebruik
Willemijn Stockmann/ROC Midden Brabant, Tilburg

Onlangs kwam bij het Cito het Portfolio Alfabetisering NT2 uit, met daarin het Raamwerk Alfabetisering NT2. In ALFA-nieuws nr. 1, 2005 is van het raamwerk al een beschrijving gegeven door Jeanne Kurvers en Willemijn Stockmann. Op basis van dit raamwerk werd het portfolio Alfabetisering NT2 ontwikkeld. Elders in dit nummer schrijft Wietske van Giffen over het portfolio in het algemeen en het onderdeel ‘gesprekken voeren’ in het bijzonder. In deze bijdrage wordt ingegaan op het gebruik van het portfolio.

Waarom een Portfolio Alfabetisering?

Een portfolio is om meerdere redenen zeer geschikt voor de vormgeving van het onderwijs aan zeer laag opgeleide leerders. Voor cursisten alfabetisering, die aan de hand van de gangbare toetsen weinig vooruitgang laten zien, is het belangrijk dat hun vorderingen toch zichtbaar worden. Wat zij leren, moeten zij ook in hun dagelijkse leven toe kunnen passen. Vaak zijn ze afhankelijk van de docent die bepaalt wat en hoe iets geleerd wordt. Door cursisten meer zicht te geven op wat ze aan het leren zijn en met welk doel, worden ze minder afhankelijk van het onderwijs en worden ze steeds zelfstandiger. Een portfolio nodigt extra uit om de context van het dagelijkse leven te betrekken in het onderwijs. Verwerving van geletterdheid staat, net als de gehele tweede-taalverwerving, ten dienste van de toepasbaarheid in het dagelijkse leven.

Het portfolio Alfabetisering NT2 bestaat uit de volgende onderdelen:

•	De biografie.
•	De checklist.
•	Het dossier.

De biografie

De biografie van het portfolio is weliswaar eenvoudig van opzet, maar biedt cursisten wel de gelegenheid zich bewust te worden van wat ze al kunnen en wat ze nog willen leren. Dit heeft twee effecten: ten eerste wordt de leerder zelf verantwoordelijk voor het leerproces en hoeft hij of zij zich niet afhankelijk op te stellen. Ten tweede is dit onderdeel vooral gericht op wat men al kan en reeds eerder - al dan niet op school - heeft geleerd. Vaak is de aandacht gericht op wat men niet kan. Als mensen merken dat ze ondanks hun gebrekkige lees- en schrijfvaardigheden uiteindelijk toch al jaren functioneren, heeft dat een positieve uitwerking op het zelfbeeld.

Het verkrijgen van een beter zelfbeeld is een proces. Onderdelen van de biografie kunnen dan ook regelmatig aangevuld worden. Het is aan de deelnemers om aan te geven waar ze op een bepaald moment aan toe zijn. De biografie bestaat uit de volgende onderdelen:

•	Persoonlijke gegevens.
•	Wat hebt u geleerd?
•	Wat kunt u goed?
•	Welke taal spreekt u?
•	Met wie spreekt u Nederlands?

[p. 7]

In de handleiding staat een aantal suggesties over de manier waarop de werkbladen kunnen worden ingevuld en besproken. Volgen de cursisten een programma loopbaanoriëntatie, dan kunnen ze een deel van de werkbladen ook tijdens dit programmaonderdeel invullen. Ook andere resultaten van het programma loopbaanoriëntatie kunnen in de biografie worden opgenomen.

De biografie is een wezenlijk onderdeel van de portfoliomethodiek en ook al lijkt het moeilijk, u zult versteld staan van de kracht die cursisten ontlenen aan dit deel van het portfolio. Uiteraard werken cursisten aan dit onderdeel onder begeleiding van hun docent.

De checklist

De checklist is een belangrijk onderdeel van het portfolio. De beschrijving van de vaardigheden uit de checklist is een ‘vertaling’ voor de deelnemers van het Raamwerk Functionele Vaardigheden (zie ALFA-nieuws nr. 1, 2005). Hierin staan per niveau voorbeelden van de vaardigheden en taalhandelingen beschreven die deelnemers op dat niveau beheersen. Bij elke vaardigheid of handeling worden voorbeelden getoond zodat de deelnemers zich er een goed beeld van kunnen vormen. Omschrijvingen van handelingen zijn voor cursisten vaak moeilijk te bevatten. Bij de vraag of zij de volgende vaardigheid in willen schatten: ‘Ik kan een eenvoudig schema lezen. Ik kan een horizontale en een verticale kolom

Figuur 1 Voorbeeld bij vaardigheid “eenvoudig schema lezen”.

combineren’ zullen niet veel cursisten zeggen: ‘Ja, daar heb ik geen problemen mee’ of ‘Nou, daar wil ik nog wel wat mee oefenen’. Veel cursisten zullen eerder afwachtend kijken en vragen waar ze nu precies een kruisje moeten zetten. Met het voorbeeld van een lesrooster (zie figuur 1) zal dat meteen veel duidelijker worden.

Vervolgens kunnen de cursisten inschatten of ze die vaardigheid al beheersen of, als dat niet het geval is, aangeven of het een leerdoel is voor de komende periode.

De docent kan met behulp van de checklist laten zien wat er op een bepaald niveau verwacht wordt. Met de checklist ontwikkelen cursisten hun capaciteiten tot zelfbeoordeling. Ze schatten in welke handelingen ze denken te beheersen en welke nog niet, en ze kunnen aangeven of ze het belangrijk vinden die te leren. Hierna kunnen de docent en de cursist samen bepalen aan welke doelen gewerkt gaat worden. Docenten hoeven zich geen zorgen te maken als ze het idee hebben dat hun cursisten zichzelf onder- of overschatten. Als een cursist denkt dat hij of zij iets al kan of weet, dan is het goed om daar een bewijs bij te zoeken. Als het bewijs niet gevonden kan worden, moet de cursist zijn oordeel misschien herzien. Al doende leren cursisten beter in te schatten wat ze wel en niet kunnen. Bij de behandeling en bespreking van de checklists zal een cursist op het niveau Alfa A meer begeleiding nodig hebben dan een cursist die de methodiek van de checklist kent en op weg is naar Alfa C.

Rapport technische vaardigheden

Hun functionele vaardigheden beoordelen de cursisten zélf op basis van een checklist voor de verschillende onderdelen. Dat ligt anders bij de vorderingen op het gebied van technisch lezen en schrijven. Daarvoor bestaat een formulier dat door de docent wordt ingevuld. In het rapport technische vaardigheden wordt de ontwikkeling van het technisch lezen en schrijven genoteerd. Hierbij kan de docent natuurlijk gebruik maken van de resultaten die zijn behaald bij methodegebonden toetsen, maar ook van materiaal uit het

[p. 8]

dossier met bewijzen van beheersing van functionele vaardigheden, en eventueel van de profieltoets alfabetisering. Maar ook het gedrag en de prestaties tijdens de lessen kunnen worden geobserveerd en meegenomen in de beoordeling.

Wanneer de cursist les krijgt van twee docenten is het aan te raden om ook samen het rapportageformulier in te vullen. Bij het invullen van het rapportageformulier technische vaardigheden wordt gebruik gemaakt van het Raamwerk Technische Vaardigheden, waarin de doelen op het gebied van technisch lezen en schrijven zijn vastgelegd.

De beoordeling van de technische vaardigheden heeft vooral ook een diagnostisch doel: het is een instrument waarmee stagnaties zichtbaar gemaakt worden. Daarnaast krijgen de cursisten zicht op hun vorderingen op dit gebied.

Het dossier

In het dossier bewaren de deelnemers de bewijsstukken van het bereikte taalniveau. Dit doen ze om op een gegeven moment een showcase te kunnen samenstellen met hun beste prestaties. De map kunnen ze laten zien aan bijvoorbeeld trajectbegeleiders of (potentiële) werkgevers. Die krijgen hierdoor een beter beeld van wat de portfoliohouder kan en welke vorderingen zijn gemaakt. De showcase is ook te gebruiken als examendossier om te bewijzen dat een vaardigheid op een bepaald niveau wordt beheerst.

Bewijzen kunnen vele vormen hebben, zoals een door een deelnemer correct ingevuld formulier, een uiterste verkoopdatum die ze kunnen lezen of een correct geschreven kaartje. Dit soort bewijzen zijn de zogenaamde directe bewijzen. Voor veel schriftelijke vaardigheden zijn directe bewijzen te leveren. Soms moet men echter creatiever zijn om bewijzen in het dossier op te nemen. Je kunt als cursist bijvoorbeeld wel een gesprek voeren met de leerkracht van je kinderen, maar je wilt niet meteen een handtekening van de leerkracht vragen om te bewijzen dat je dat gesprek inderdaad zelfstandig gevoerd hebt. In die situatie ben je namelijk ouder, geen cursist. Maar cursisten kunnen bijvoorbeeld wel een foto toevoegen, een nabespreking van een gesprek opnemen of een vinklijst die gemaakt is tijdens een praktijkassessmentopdracht. Dit zijn dan indirecte bewijzen. Het dossier zal tijdens het leertraject steeds een andere vulling krijgen. Steeds zullen producten van mindere kwaliteit of van een lager beheersingsniveau worden vervangen door betere producten. Ook uitslagen van toetsen en het ‘rapportageformulier technische vaardigheden’ worden in het dossier opgenomen. Hoewel het dossier een andere functie heeft dan de checklist is het voor cursisten erg overzichtelijk als deze twee onderdelen geïntegreerd in de map terechtkomen. Voor cursisten is het duidelijker als ze zien welke bewijzen ze bij het voorbeeld bij de checklist hebben verzameld.

Beoordeling

Alhoewel het Raamwerk en het portfolio vooralsnog geen formele status hebben en de wet- en regelgeving andere instrumenten voorschrijven (bijvoorbeeld de Profieltoets), is het van belang het dossier ook af te sluiten met een beoordeling aan de hand van de richtlijnen van het Raamwerk Alfabetisering NT2. In het dossier bewijst de cursist dat hij een handeling beheerst. Hij krijgt daarmee een actievere rol en meer zicht op de vaardigheden die hij heeft verworven. In vergelijking met meer gestandaardiseerde beoordelingsinstrumenten heeft het beoordelen aan de hand van portfolios een aantal pluspunten. Het gaat immers om authentiek handelen in reële taalgebruikssituaties. En er is ruimte voor individuele inkleuring van de bewijzen. Cursisten kunnen namelijk bewijzen leveren vanuit hun eigen context en daardoor presteren in een omgeving waarin ze het geleerde ook daadwerkelijk moeten toepassen. Dat is niet alleen relevant voor hun functioneren, het heeft ook voordelen om cursisten te beoordelen op basis van gegevens uit verschillende bronnen en over een langere periode, omdat het dan minder om een momentopname gaat.

Een ander aspect dat een rol speelt, is de vraag hoe de verschillende bewijsplaatsen precies gewogen moeten worden in de beoordeling. In de handleiding bij het portfolio zijn twee vormen van beoordelen opgenomen.

De eerste is de beoordeling met behulp van de evidence guide. In het project Portfolio NT2 zijn destijds richtlijnen ontwikkeld voor het beoordelen van de bewijzenverzameling. Deze zijn vastgelegd in de evidence guide. In navolging hiervan worden in de handleiding suggesties gedaan voor een evidence guide voor de alfaniveaus. Het betreft de beoordeling van de functionele vaardigheden. De checklisten zijn immers op het Raamwerk Functionele Vaardigheden gebaseerd.

De tweede vorm van beoordelen die in de handleiding is uitgewerkt, is de beoordeling met behulp van het protocol portfolio scoring. Deze vorm van beoordeling is interessant in het licht van de ontwikkeling naar competentiegericht onderwijs. Op deze manier kunnen competenties en taalvaardigheid op dezelfde manier beoordeeld worden.

Om te kunnen rapporteren aan opdrachtgevers (bijvoorbeeld de gemeentes die verantwoordelijk zijn voor de inburgeringstrajecten) is er in de handleiding een rapportageformulier naar derden opgenomen. We kunnen namelijk niet verwachten dat een gemeente alle portfolio's uitgebreid gaat bekijken.