Alfa-Nieuws. Jaargang 4

[p. 16]

Gevonden voorwerpen

Voor dit nummer vonden we drie verschillende ‘voorwerpen’, een tekstje van een Afghaanse ISK-leerlinge, de zelfportretten van twee cursistes van het ROC Ter AA in Helmond en een stukje uit het AMC-magazine.

[p. 17]

Links heeft Mbarka zichzelf getekend.
Mbarka is in de Alfa-NT2-vrouwengroep al een oude getrouwe. Ze wilde zichzelf zittend tekenen. Toen ze het eindresultaat bekeek was ze zeer tevreden over de armen die op de tafel lagen, zoals ze uitlegde, en over de gebogen knieën.

Rechts ziet u het zelfportret van Drifa.
Drifa komt al enige tijd naar de Alfa-NT2-vrouwengroep (ROC Ter AA, Helmond). Bij het tekenen van zichzelf heeft ze verwoed zitten proberen om haar voeten naar buiten te tekenen. Tot haar verbazing lukte het niet, en bleven de voeten, ook na eindeloos gummen en opnieuw tekenen, naar binnen staan.

Taalpijn

‘Als allochtoon moet je een keus durven te maken. Hier blijven en serieus proberen deel te nemen aan de Nederlandse samenleving, of teruggaan naar Turkije,’ aldus Yener Gülzecan, psychiater in opleiding in het AMC. Gülzecan, zelf van Turkse origine, doet deze uitspraak in het artikel Taalklachten bij de dokter in AMC Magazine van deze maand.

Gülzecan onderzocht de relatie tussen langdurige gezondheidsklachten van mensen van Turkse komaf en communicatieproblemen. Hij werd door een lokale stichting gevraagd de gezondheidsproblemen van mensen van Turkse komaf in Tiel in

[p. 18]

kaart te brengen. Gülzecan vroeg hierop tweehonderd mensen naar hun gezondheidsklachten en kwam tot de conclusie dat degenene die de Nederlandse taal slecht beheersen langer met gezondheidsklachten rondlopen. Een weinig opzienbarende conclusie, te meer omdat het CBS twee jaar geleden op hetzelfde uitkwam.

Een andere uitkomst van het onderzoek van Gülzecan is dat Turkse mensen altijd met een lichamelijke klacht zullen komen, ook als er op lichamelijk vlak niet s mis is. Artsen moeten dan door deze klacht heen prikken om tot de eigenlijke psychische klacht te komen. Dit is als arts natuurlijk belangrijk om te weten. Helaas gaat het artikel hier niet verder op in.

Gülzecan is van mening dat de schuld van de aanhoudende klachten bij de Turken zelf ligt: ‘In de Tielse gemeenschap is het voor Turken vrij eenvoudig om zich af te zonderen. Veel Turken hebben een eigen bedrijfje, met uitsluitend Turks personeel. En meer dan tachtig procent van hen kijkt op de televisie overwegend naar Turkse zenders. Op die manier werk je de problemen zelf in de hand.’ Verder vindt hij dat allochtonen serieus moeten deelnemen aan de Nederlandse samenleving, of anders maar moeten terugkeren naar Turkije.

Maar als ze serieus proberen in te burgeren, dan blijkt het in Tiel nog niet mee te vallen om Nederlands te leren. Er zijn lange wachttijden voor Nederlandse lessen en met onderlinge niveauverschillen wordt geen rekening gehouden. Volgens Gülzecan zou het dan ook wenselijk zijn bemiddelaars in de gezondheidszorg aan te stellen. Mensen die twee talen spreken en naast Nederlands bijvoorbeeld Turks of Marokkaans spreken, zijn dan verboden aan artsenpraktijken, ziekenhuizen en GGD's.

Uit: AMC Magazine, januari 2001