Van Brabant die excellente cronike

Dat .xxiiij. capitel Vanden deuoten Bonifatius bisscop van Losanen geboren te Bruessel in Brabant.

INder tijt vanden derden Godeuart hertoge van Brabant soe leefde die eerwerdige vader Bonifacius bisscop van Losanen van bruessele geboren van deuoten ouders. Als sijn moeder hem ontfangen hadde so seyde tot haer een heylich ende werdich man ontmoetende ter kercken waert gaende, datse ontfangen hadde een kint dat ontfanckelick sijn soude gode ende sinen heyligen ende den menschen, twelc also geuiel Want als Bonifacius was gheboren so wies hi op in veel gracien voor gode ende den menschen. Ende god gaf desen kinde groten sinne ende veel verstants ende gratien tot duechden want hi bleef so onnosel ende onbeulect van allen smetten totter doot toe als hi wt sijnre moeders lichaem geboren was Als hi .xvij. iaren out was so ghinc hi studeren te Parijs, daer hi seer toe nam in scientien, seer ootmoedich was hy ende hi wakende veel in deuote ghebeden, int spreken was hi bescheydt, heylich in conuersatie ende sterck in tegenheden ende so bekeerde hi totten priesterlijken state. Sijn lichaem castijde hi met abstinentie ende met eenen haren clede twelc hi altijt droech Nemmermeer en dede hi misse sonder tranen.

Op een tijt so was hi in grooter begeerten te sien onse lieue vrouwe, die haer tot hem openbaerde dair hi lach op sijn bedde ende ter stont viel hi neder tot haren voeten seggende O mijn lieue vrouwe heylicht mi Ende maria antwoorde Jc heb di geheylicht ende weder sal ick di heiligen, ende doe verschietse.

Jtem binnen .xxx. iaren dat hi te Parijs woonde soe las hi inden stoele van theologien .vij. iaren. Daer na wert hi totten bisdom stoel van Losanen geroepen, daer in hi veel salige vruchten dede met predicatien ende heylige wercken, ende dicwil plach hi die quade zeden der menschen openbaerlijc te straffene Node hoorde hi weerlike woorden oft achtersprake oft lange clappinge Want al sijnen tijt becommerde hi met beden oft lesen, oft scriuen, oft raet te gheuen

[fol. 25r]

oft biecht te horen oft ander leerende Eens dede hi een sermoen den priesteren die concubinen hadden, die mits dien so beroert worden dat si te gader liepen daer de weerdige bisscop Bonifacius misse dede ende wilden hem dair doden voor den outaer Mer die goede lieden vander stadt vernament ende quamen haestelic hem verlossen

Die heylige man aensiende die grote blasphemie vanden quaden menschen ende die lagen die si hem leyden so vertrack hi van daer na Rome aen den heyligen vader den paus, begerende ontlast te sine van sijnre officien, twelc de paus niet doen en wilde in gheenre manieren. Mer ymmer ten lesten als hi een gheheel iaer lanc den paus om deser sake voorscreuen ghemoeyet had, ende mit groter begeerten om verlatenisse van sijnre officien gebeden hadde So ontlaste hem die paus, maer niet na sijn meninghe want hi presenteerde hem te geuen twee ander bisdommen, die hi alle te samen weygerde te ontfangen seggende dat hi te out waer daer toe ende onnut. So badt hi onsen lieuen here dat hi hem verlenen wilde een plaetse daer hy voort aen alleen sijn leuen leyden mocht buten den geruchte der werelt Ende orlof nemende aenden paus so quam hi neder totter stadt sijnre geboorten tot Bruessele in Brabant tot sinen vrienden Ende daer na ghinc hi totten deuoten clooster van onser vrouwen ter Cameren bi Bruessele daer visiteerde hi dat conuent ende sijnre nichten. Doe quam tot hem een deuote nonne al dair ende seide hem aldus Die moeder gods beueelt v dat ghi hier bi ons blijft, want het is haren wille ende haer soons wille dat ghi uwen tijt hier bestaedt. Dit aenhorende so bleef hi daer, ende die abdisse ende alle dat conuent ontfinc hem blidelijc met groter deuocien ende reuerentien, ende hi bleef daer alle sijn leuen lanck wonende in groter abstinentien, rusten ende vreden. Veel schoone reuelatien ende verthoningen hadde dese heylighe bisscop Bonifatius. waer af dat die sommige hier nae int corte vertelt werden

Jnder octauen sinte Jans baptista op eender tijt so was hi in groter begeerten om eenige consolatien te ontfaen van onser lieuer vrouwen, die haer ter stont openbaerde ghecroont ende met costelike ghewaden geciert, met noch vele schoonder maechden ooc costeliken geciert, die daer ghecomen waren om hem te visiteren, ende sy saten neder op deen side van sinen beddeken Ende Sinte Jan beptista quam daer oock seere glorioselic, seer schoon blinckende cleederen aen hebbende, ende hi sadt op dander side vanden beddeken Ende als si alle den nacht daer gheweest hadden vertroostende haren vrient so verschieden si van daer

Jtem op een tijt so geuielt dat hi in groter sorgen ende vreesen was van sijnen sonden beduchtende of hem god alle sijn sonden niet vergeuen en hadt. Doe verthoonden hem onversienlic twee heylige maechden van gode gesonden, daer af deen hielt in haer hant eenen brief seer schoon van fijnen perkemente ende seyde hem dat hi soude lesen tgeen datter in gescreuen waer. Doe nam die heylige man Bonifatius die cedule ende hi en vant dair niet in ghescreuen, mer si was binnen ende

[fol. 25v]

buten wtnemende schone ende claer sonder enige smette Doe seyden die schone maechden O heylige vrient christi aldus sijn al v sonden wt gedaen voor den ogen gods, gelijc ghi desen brief suuer ende claer siet Ende ter stont na dese woorden so verschieden dese .ij. heylige maechden wt sijnen oogen, waer af dat dese heylige man was sere wel te vreden gode danckende van sijnre groter goedertierenheyt

Jtem op een tijt sanck hi misse ende een deuoot religioes sach inden gheest bi hem twee engelen tot sijnder rechter sijden ende ter luchter sijden Ende si ophieuen sijn handen ende brachtense weder ende dienden hem ende neychden minliken haer hoofden tot hem

Jtem daer nae op een ander tijt soe ghebuerdet dat dese heylige man Bonifacius met allen cranck was ende hem seluen so qualicken gheuoelde als dat den heylighen kerstnachte quam dat hi te metten niet comen en conde so was hi seer droeuich ende claechdet onser lieuer vrouwen Ende ter stont verthoonde haer die moeder gods Maria met haren kindeken Jhesum in hair armen gewonden in doecxkens ende stelde tkindekijn opt bedde. Ende dat suete kindeken track sijn handeken wt ende dede aff dat laken van Bonifacius aensichte thonende hem sijn suet minlic aenschijn Doe wert bonifacius seer verblijt ende hi seyde na maels. Al en waerder anders niet in hemelrike dan dat ghebenedide aenschijne, men mocht hier te rechte alle droefheyt lijden om dat gloriose aenschijn also daer te sien

Op een tijt sijnde in sijnen gebede so wert hi op getogen inden geest ende gheleyt inden hemel daer hi aensach al die choren der engelen, ende die choren ende staet der propheten, apostelen, martelaren confessoren ende maechden Daer na wert hi geleyt totter moeder gods Maria, ende hi sach in hoedaniger eeren ende werdicheyt si geeert wert van haren sone Jhesum ende van allen heyligen. Ten lesten quam hi totter trone der godlicker maiesteyt, daer sach hi den sone inden vader, ende den vader inden sone, ende den heiligen geest comende wt hem beyden, ende hoe god [es] in sinen heyligen ende si in hem.

Wanneer dese heylige man quam bi goede religiosen so smalt hi wt deuotien ende godlijcker gracien also dat was smelt bi den viere

Jtem noch meer so heeft god desen heyligen man geglorificeert met wonderlike teekenen ende miraculen Want het was een maghet die so grote pine had in haer ogen dat haer dochte dat si wt haren hoofde vallen souden, ende si claechdet haer moeder segghende O moeder wat raet sal ick hier toe doen want ist dat ic dese pine noch enigen tijt langer liden moet ick duchte dat ict sal moeten besteruen Doe nam haer moeder vanden hare des heilichs bisscops dat af gescoren was, ende si bant dat haer op haer dochters ogen ende dedese een luttel slapen. Als si ontsprongen was so vantse hair seluen heel verlost ende van alre smerten ghenesen, waer af datse seer blide was gode louende.

Dese heylige man quam op een tijt ter plaetsen daer een iongelinc was be

[fol. 26r]

commert vanden viant, die ouermits sijn gebet ende benedictie verlost wert.

Jtem een ionge maget ooc vanden viant becommert quam tot hem, ende als hise benedide so wert si ter stont verlost.

Jtem een sieck ionghelinc badt om sijn benedictie, ende als hijse hadt soe wert hi ter stont ghesont

Jtem een nonne was seer sieck van swaren cortsen, ende die heilige man Bonifatius gaf sijn benedictie ouer haer ende si wert ghenesen Ende dat selue gheuiel noch eenen anderen

Jtem veel ander menschen werden ouermits sinen heiligen gebede verlost van alrehande temptacien ende tribulatien

Daer na viel hi in swaerder siecten so dat hi de cracht sijnre handen ganselijcken verloos. Ende dat hi die handen tot sijnen monde niet brengen en conde Nochtans wt groter begeerten en conde hi niet wel ghelaten misse te doen ende dicwils wert verthoont dat hem die engelen hielpen. Als die heylige bisscop Bonifacius na dat hi .x. iaren die kercke te Losanen werdichlic gheregeert hadde ende xviij. iaren int voorscreuen clooster tonser vrouwen cameren gode had gedient in groter heylicheyt bi dage ende bi nachte, so verschiet hi van aertrijcke vol heyliger wercken ende ontfinc den loon der eewiger glorien. Amen.