Van Brabant die excellente cronike

Dat .xviij. capitel. Vander heiliger maget sinte Dignen martelerssen rustende te Gheele.

SJnte Digne was eens mogende conincx dochter van Yerlant die onghelouich was, mer si was ghelouich ende si versmade dat rijcke der werlt noch ionc sijnde om die minne gods. Als haer moeder die coninginne (die sere schoon ende bequame was) ghestoruen was, so sochte die coninc haer vader alle sijn rijck dore een schoon ende edel maghet, die der coninginnen ghelijck ware om te nemen tot eenen wijue in huwelike Ende als men sulcken maget niet vinden en conste so wert den coninck gheraden dat hi sijn dochter Dignen trouwen soude, want in haer dat beelde harer moeder claerlic blincte Wt welken rade die coninc op sijn dochter sere wert barnende in quader liefden so dat hijt haer al smekende began te openbaren, grote scatten ende rijcdommen haer belouende wilde si hem te manne nemen Dair op wert die maget cristi seere verslagen int herte, ende bider gracien gods vant si een manier om te ontgaen eysschende haer beraet van .xl. daghen Ende daer binnen nam si raet aen een ouden eerweerdigen ende wijsen man ghenaemt Gerebernus. Die welcke haer riedt datse alleen niet vliedende haers vaders verwoetheyt en soude mogen ontgaen Twelck si achteruolgede, ende nemende in haer gheselscap den seluen goeden preister ende noch ander somige dienaren so ghinc si wt haren lande ende wt haers vaders huyse ende voer te scepe ouer die zee ende quam tot Antwerpen in brabant ende dair na tot ghele daer si rusten in groter heylicheit leuende So wert de coninc haer uader seer tornich ende sochtse met groter neersticheyt al die landen dore

Ten lesten quam hi Tantwerpen ende sandt boden alle tlant dore om haer te

[fol. 20v]

vinden Dair af die somige quamen ter herbergen van eenen man bi Ghele wonende die sint Digne ende haer gesinne plach spise te vercopen Ende so verstonden si van hem datter een vreemde ionffrouwe wt Yerlant daer omtrent schulende was die alsulcke penningen voor spise geuende was, als hemlieden die selue toonde Ende dit condichde dese bode den coninc, die ter stont derwerts quam met sinen lieden Ende sijn dochter vindende so begonste hise weder te smeeken om tot sijnre onreinder minnen te verwecken. Mer de bruyt Christi en woude niet wijcken van haren opsette, noch pine noch doot ontsiende, mer die ontfermherticheit gods aenroepende Ende so nam die coninc ende onthalsdese wredelic wt spijte, ende desgelijcx den goeden priester Gerebernus ende maectese martelaers latende also leggen haer lichamen voor die beesten, mer si bleuen ongequest, ende corts werden si begrauen van goeden menschen. Mer na veel iaren om der groter tekenen wille die door hen geschieden van alrehande siecten die door die heylige martelaren sinte Digne ende sinte Gerebernus genasen, so werden hoochlic verheuen Ende als die aerde geopent was so sachmen twee witte grauen wt steenen ghehouwen ende vanden engelen gods bereyt, daerin beyde hare lichamen waren, die dat volck met groter ynnicheit ende dancbaerheit verhieuen louende ende danckende. Ontallike veel schone miraculen geschieden ende sijn bescreuen van sinte Digne die heilige maget, ende sonderlinge van verlossinge der menschen becommert vanden bosen viant die haer noch daghelicx visiteren wt diuersen landen