Afscheids-lied van een jonkman aan zyn beminde, dewelke zig op het schip bevind, en met de expeditie moet tegen Engeland

[p. 2]

Minne-Klagt van een Jongman en zyn Minnare.

Op een bekoorlyke Wys.

Daar staat myn tweede ziel,
Myn lief myn lot en deel,
Ik wil eens tot haar naderen,
Onder de groenen bladeren,

Ik wil eens tot haar gaan,

En spreeken haar eens aan,

Wilt verstaan,

Ik wil eens tot haar gaan,

En spreeken haar eens aan.

Minnaar deeze woorden,
Die dringen myn zo diep al in myn hert,
Jonkman deeze woorden,
Die baaten myn zo veel smert,

Ik zal u nooit beminnen,

Ik stel u uit myn zinnen,

Daarom vertek van myn,

Want gy doet myn maar saggeryn,
Vertek van myn.

ô Myn waarde Ziels vrindin,
Ontneemt gy myn u nim,
Veel liever wil ik sterven,
Als u 't moeten derven,
Ja dan wil ik doolen gaan,
Tot de dood my zal volgen na,

Ja wel dra,

Ja dan wil ik doolen gaan,
Tot de dood myn zal volgen na.

Daar gaat hy nu heenen,
En hy vliet van myn af,
Daar gaat by nu heenen,
En zoeken zo naar 't graf,
Maar ik wil hem agterhaalen,
En met hem gaan dwaalen,
In het Bosje waar hy is,
En zoeken hem gewis,
Waar hy is.

Wat zien ik hier naderen,
Gints onder 't gedigt van 't geboomt,
't Lykent t' wezen [...] schaduwen,
Waar door myn Jonk hert verdooft,
Het lykent wel t' weezen,
Myn Lief myn uitgeleezen,
Die myn hier onrust doet,
door knaagen van myn gemoed,
Myn liefsten zoet.

Ik zal nog wat verder gaan,
daar ginds zien ik een graftom staan,
Och Hemel wat of het wezen mag,
dat ik dat Bloed hier leggen zag,
ô Marmeren Graven,
Hier onder rust myn braaven,
Hier onder deeze Soomers aard,
Legt 'er een die is myn alles waard,
dat myn droefheid baard.

Zeg my eens Minnaar,
Hoe dat gy dit voorfont,
Hoe kwam dat bloed alhier,
Gestort op deezen grond,
't Was laatst op een morgen vroeg
dat ik op eer Wiltbraad joeg:
Wat vond ik tot myn profijt,
Een beesje waar 't bloed hier van [...]
Tot mijn spijt.

Nu is mijn smert gedaan,
Mijn droefheid is in vreugd vergaan.
Ik heb mijn Lief gevonden,
Haar eertje nog ongeschonden,
Nu leef ik met plaizier,
En in vreugd op aarden alhier
Met Plalzier.
Ja nu leef ik met [plaizier]
In vreugd op Aarden [hier]

EYNDE.