Een Aemstelredams amoureus lietboeck
(1589)–Anoniem Een Aemstelredams amoureus lietboeck–
Auteursrechtvrij
[pagina 155]
| |
Is dat niet grote pijn
Confortatie gheeft zy my soete Lief,
Ick soudet so v wel ghelijden
Maer eylacen schoon lieueken
Ten mach anders niet zijn //
Ick wijte quade tongen //
Veel arger dan fenijn,
Want zijt al benijden waer datter vreucht gheschiet //
Troost ghy my niet so blijf ick int verdriet
O troost confoort
Na v staet alle mijn verlanghen
O wreede Fortuyne,
Hoe valdy my dus fel
Van die liefste die ick vercoos,
En can ick gheenen troost verweruen
Maer eylacen schoon lieueken,
Is dat niet groot ghequel
Ick wijts quade tonghen. et.c.
Onghetroost te zijne,
Waer vintmen meerder pijne
Want reuck en smaeck //
Die doet al vergaen
Welrieckende Rosemaryne
Gheeft mijn harteken een Medecijne,
Sal ick soete Lieueken
Van v gheenen troost ontfaen,
Ick wijts quade tonghen. etc.
Oorlof schoon Lieueken,
Alst anders niet en mach wesen
Ick bedancke my seere
Van uwer goeder Harten deucht
Ick hope aen Godt den Heere
Ick salt noch alzo wel ghelijden
Maer doet schoon Lieueken
Van alle dat ghy meucht
Want ghy zijt die ghene,
Die mijn ioncharte verheucht
Ende ghy weet schoon Lieueken,
Wat tusschen ons beyden is gheschiet
Troost ghy my niet so blijf ic int verdriet.
|
|