Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Een nieu Amoreus Liedeken, Op de wijse: alzoot beghint.

Myn sinnekens verstooren,
Druck lijden comp my te vooren
Om een dien ick heb wtvercoren,
Mach ick haer ghecrijghen niet

[p. 122]

 

Wat dede ick oyt ghevoren,

 

Mijn dunckt het is doch al verloren

 

Quae nyders vol van tooren

 

De doen my swaer verdriet, Altijt ben ick bespiet

 

Hoe heymelic dattet gheschiet,

 

Ten mach my oock niet baten

 

Dat doen altoos,

 

Quae nyders tonghen boos

 

Dat ick die alder liefste moet verlaten.

 

 

 

Secretelick wy twee binnen

 

Die malcanderen seer beminnen

 

Men moet oock wel bekinnen,

 

Geen lieuer paer dan wy, Al wat ic gae beginnen

 

Ghy comt nemmermeer wt mijn zinnen

 

Mocht ick eens troost ghewinnen

 

So waer ick van sorghe vry

 

Dat doen quae nyders party,

 

Dat ick niet mach comen by

 

Om v alderliefste te spreecken,

 

Dan mocht ick eens certeyn // Alderliefste greyn

 

Ick soudet also lustelicken wreecken.

 

 

 

Waer ick my wende of keere,

 

Ick doe niet dan ick fantazeere

 

Om een dien ic begere // Can my gheworden niet

 

Ick vreesde al te veuren

 

Datse my niet en mocht ghebeuren,

 

Mijn sinnekens staen in treuren,

 

Om een die liefste mijn

 

Ick mach by haer niet zijn

 

Ouermits qua nyders fenijn, Moet ickse deruen

 

Noch sal ick haer siet // begheuen niet

 

Al soud ic daerom moeten steruen.

 

 

 

Princesse schoon Figuere

 

Om v ist dat ick aldus labuere

 

Wacht v tot alder uren

 

Voor valsche tonghen quaet

 

Al schijnen zy schoon en puere

 

Sy veranderen soet int suere

 

Al zijn wy twee in trueren,

 

Ick hoop ons valt noch raet

 

Ghy zijt mijn toeverlaet,

 

Mijn sinnekens gants op v staet

 

Om troost toe ghewinnen

 

Dus lijdt v doch // een weynich noch

[p. 123]

 

Ick en sal v niet begheuen, mijn leuen.