Een Aemstelredams amoureus lietboeck
(1589)–Anoniem Een Aemstelredams amoureus lietboeck–
Auteursrechtvrij
[pagina 98]
| |
So mach ick die ure wel beclagen
Dat ick oyt leuen heb ontfaen.
Dat bloemken dat ghy hebt wt vercoren
Wilt v ghedachten stelle daer van
Want sy is voor v niet gheboren
Ja sal trouwen een ander Man
Dus wilt v tot een ander begheuen,
Ende kiesen doch een ander lieff
Op dat het v oock niet coste het leuen
Van haer en crijchdy geen gerieff.
Sin en memorie sijn van my gheweken
Ick weet my seluen ghenen raet
Ick coom dicwils om haer te spreken,
Maer het is altijt te vroech ofte laet
Een ander vint ick neuens haer zide
Daer ick eens te sitten plach
Hoe soude ick my connen verblijden
Ick sie wel datse my niet en vermach
Sin en memory wilt doch behouwen,
En wilt doch niet meer treurich zijn
Al ist dat zy een ander wil trouwen
Verheucht u weer met een ander Robijn
Sout ghy daerom v vruechde laeten
Ick bidt v doch hoort mijn vermaen
Want wat soude v moeghen baeten
Als ghy gheen troost en zout ontfaen.
Ick stont wel eens in haerder gracy,
Maer den tijt is nv al ghepasseert
Ic weet niet hoe ickt heb verdient eylacy
Dat zy haer aenschijn dus van my keert
Want ick haer altijt onbedieerde
In alles want zy gheboot
En dede naerstich dat zy begheerde
Nu loont zijt my met lijden groot.
Al stont ghy eens in hare sinnen
En is ghepasseert nu den tijt
Soeckt ghy sult wel een ander vinnen,
Daer ghy sult wesen mede verblijt
So goede Rosen sietmen spruyten,
Alsser blijuen onder die voet
Dus wiltse buyten v harteken sluyten,
En houden altijt goede moet
Sal ick het treuren moeten eruen,
So mach ick wel beclaghen den dach
| |
[pagina 99]
| |
En roepen nu altijt om steruen
Want ic het niet langher verdragen mach
Ic vergae gelijck die sne al van der sonnen
Verdwijnt al van der hitte claer,
Och oft ic noyt en hadde begonnen,
So waer ick wt dit lijden swaer
En wilt doch daerom niet meer treuren
Want ick gheef v doch goede raet
Want minnaers moeten veel besueren
Maer daerom haer niet en versmaet
Dan na het beuel haers ouders vol eeren
Wil zy haer schicken ende daer na doen,
Dus laet vreucht in v vermeren
Ende verblijt v in dit saysoen
Ghelijck dat Tortelduyfken rene,
Bedroeft is om zijn gayken clene
So gae ick oock suchten en wenen
Ende vinde my seluen oock alleen
My dunckt mijn Lieff heeft my verlaten
Ten comt niet toe by mijnen schult
Maer nijders vals met haren praten
Die hebben haer t'hooft met logens gevult
Men mach v wel by dat Tortelduyfken ghelijcken
Dat van zijn gaeyken ghescheyden was,
Al is men juyst niet euen rijcken
Verkiest een ander op dit pas
Al ist by v schult niet toeghecomen
Wilt Cupido gheuen die schult
Hy heeft t'hart al van de schone bloemen
Met liefden al van een ander gevult.
Princesse.
Princesse wilt v dienaer ghedencken
En wilt hem helpen wt desen pijn
Wilt ghy, ghy meucht hem t'leuen schencken
Want het staet in die handen dijn
Och wout ghy v seluen eens verneren
En troosten eens v dienaer hier
So sout ghy zijn last in vruechden verkeren,
En leuen voort in groot playzier
En wilt niet meer aen die Princesse versoecken,
Op dat ghy niet meer compt in schant
| |
[pagina 100]
| |
Noch en wilt niet meer schuylen in hoecken
Maer ghy meucht wel comen ter handt
Om Minnaer vol eeren twordt wel bevonden,
Dat hem wel wort gherefuseert
Deur giericheyt hoort mijn vermoden
Dus v niet meer en perturbeert.
|
|