Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Een dans voorsang, Op de wijse: alst beghint. Ghemaeckt van een jonghe dochter.

Ghy nyders quaet van doene,
Van svyants aert muecht ghy wel zijn
Ghelijck de schorpioene,
Met haren steert steken fenijn
Al hebt ghy nu de wille van mijn
Het mach dueren een cort termijn,
Alle dinck en sal niet eewich zijn

Ick hadde v wtvercoren ghoet lief,
Die tijt is nv ghepasseert
Ick mach sien noch horen v brief,
Tis al ghevyoleert
Tis al verloren, tis al verteert,
Die in dat boeck van minnen studeert
Hy vint hem selden gheabsolueert

Ick heb om uwen twille ghoet lief,
Die hant gheslaghen aenden ploech
Doen ick v laestmael loofde met gherief,
Dat gheschiede des morghens vroech
Tis hier tis daer men vint men boef,
Schoon lieveken hebt ghy siels ghenoech
Ick vinde my seluen geen troost behoef.

Mijn vrienden en maghen ghoet lief
Die zijn mijn teghenspoet
Een ander weder toe kiesen tot gherief,
Die minne waer niet zo soet
Tis al om tvermaledijde ghoet,
Die altijt raet van vrienden doet
Sijn hert sal kiesen die hij laten moet

Had ghy die kanne stille doen staen,
Daer al dat ghoet aencleeft
Al hebt ghy nv v wille ghedaen,
Tis dat ghy om my niet en gheeft,

[p. 57]

 

Tis beter dat ghij met een ander sneeft,

 

Dan ghy met my in onvreden leeft,

 

Tis quaet te drincken de geen dorst en heeft

 

 

 

Nu rade ick het alle de Vryers fijn

 

Die hier te dansen ghaen met

 

Ten besten laet v raden lief mijn

 

Dat ghy met v trouw niet en gheckt,

 

Ghy spreeckt so haest een woort so net

 

Worter yet belooft het wort belet

 

Het is v Huysvrouw al voor Gods wet.