Een Aemstelredams amoureus lietboeck(1589)–Anoniem Een Aemstelredams amoureus lietboeck– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Op de wijse: Die nachtegael die sanck een Liet, Dat leerde ick. &c. Dat oude Jaer is ons ontrolt gelijck een cloot Die winter brengt ons t'nieuwe Jaer in zijnen schoot Die winter is een Heere, noch meere Hy compt seer stout, brengt ons die cout Nochtans schiet hem groot eere. Van outheyt is geworden zijnen baerde grijs, Wt Vrieslant brengt hy vriesen herwaert ouert ys Drie maenden wil hy regieren, bestieren Hy is die Weert, diet ghelt verteert Hy roept om groote vieren. [pagina 53] [p. 53] Alst vriest en sneeut soo hangt zijn baert vol keechelen, Dat soute vleesch eet hy wt die peeckelen Al wat wy conen sparen voor garen Int oude Jaer, verslint hy gaer Gheen ghelt can hy bewaeren Hy mach wel eeten en niet luttel drincken mee Die lange nacht leyt hy al ouerdinckende Och hadden wy vastelauont, wy gauent Compt Valentijn haelt ons goet wijn Dan hebben wy Paesch auont. Die Mey verdrijft die Winter wt den Lande veer, So mogen wy gaen spancieren der warande weer Die coud duerde wat langhe, seer banghe Nu sparen wy thout, ten is niet cout Die Winter is voorganghe. Die Mey doet alle bloemen weder bloeyen net De Mey doet alle dieren weder groeyen vet Die cruyde laet sy wassen // seer rassen Der Beesten mont, veruult terstont Sy gheeft ghenoecht te brassen. Die soete Mey die dierkens oock te saemen paert Een manneken ende een wijfken elck na zijnder aert Sy toonen dan haer crachten, met machten Godt heeft geueucht, met groot geneucht Vermeerdert v gheslachten. Die coele Mey becleet dat wout met groene, Drie maenden staet sy weder int saysoene Sy gheeft die vogelen weder, haer veder, Die Nachtegael singt haren tael, Die koeckoeck singt oock weder. Nu volcht den Oogst drie maenden soo meer duerende, Dan is den Ackerman zijn broot besuerende Dat gras, en cooren, maeyen seer frayen Tsy taru, of cooren, laet niet verlooren Hy mach oock weder saeyen. Als nu die Son den Leeuw beghint te raeckene Dan ons oock alle vruchten seer genakene Die Son die climt hooghe, tis droghe [pagina 54] [p. 54] Lof ende cruyt, heeft dan vertuyt Den menschen te gheuoeghe. Aensiet die Mierkens en die Beykens simpelle, Sy geuen v vande naersticheyt een exempelle Hoe dat sy connen sorgen, voor morgen De Somere spaert, swinters wel vaert So darf hem niemant borghen. Hier me soo compt die Somer oock ten eynden Den dach begint te corten en te weynden Die Son met haren stralen // gaet dalen Dus werden wy quijt, die soete tijt Wie canse weder halen. Voort comt den Herfst twaelf weecken duerende Dan zijn veruult die bergen en die schueren me Des sullen wy Godt loouen, hier bouen, Hy heeft verleent, meer dan ghy meent Veel meer dan wy behoeuen. Een cranen Somer met een heeten sonneschijn, Dat doet den oogst wel rijpen en maect goeden wijn Doet Appelen en Peeren, voormeeren Twert al planteyt, voor ons bereyt Veel meer dan my begheeren. Van als moet ghy v koorken wel stofferen Met turfen hout v solder wel formeeren Boter en Kaes gaen coopen // by hoopen Den Os int sout, daer toe goet mout Dat vercken laet niet loopen. Die coude winter compt ons weer hier buytens Hier me wil ic mijn Rijmen gaen besluytene Maer als ghy zijt gheseten, ten eeten By een goet vier, drinct wijn en Bier Wilt Lazarum niet vergheten. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij