Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Een out Liedeken, Op de wijse: alsoot beghint.

Den winter is een onwaert ghast,
Merck ick aenden daghe
Ick had een boelken en dat was waer,
Int openbaer,
Zy en was my niet ghetrouwe
Des lijt mijn herteken rouwe.

Het gaet te Vastenauont waert
Nu langen ons de daghen
Mijn lief boot my een cranselijn
Van peerlen fijn
Oft ick soude willen dragen totten daghe.

Daer na comt ons den soeten tijt
So spruyten ons die bloemkens
Sy springen wt zo menigherley,
Coel is die Mey
Ick hoor, de Nachtegael singen van minnen.

Wat achte ick op der voghelen sanck,
Of op quade nyders tonghen
Mijn lief boot my haer armkens blanck
Ick wetet haer danck
Ick en sal my niet beroemen
Mach ick daer in comen.

Ghy zijt mijn lief weet dat voorwaer,
Ick vare na Oostenrijcke
Schoonder wijf en sach ick niet
Als ickse aensie,
Waer vintmen haers ghelijcke.

Oorlof schoon lief van Aerborch,
Wy twe wy moeten scheyden
Ick eet mijn korenken groene
Ick hebt van doene
Maria wil ons geleyden, als wy scheyden.