Ad Interim. Jaargang 6

[p. 249]

De klokken
Guillaume Apollinaire

Mijn mooie zigeuner mijn beminde
Luister de klokken slaan slag op slag
Wij minden hals over kop in den blinde
En dachten dat niemand ons zag

Maar wij hadden ons heel slecht verscholen
Want alle klokken in het dal
Zagen ons vanuit hun hoge toren
En vertellen het nu overal

Straks zullen Henri en Cyprien
Marie Ursule de hele bent
De taartjesjuffrouw en haar man
En nicht Gertrude dat serpent

Lachen als ik hun huis passeer
Ik zal mij niet weten te bergen
En jij bent ver Ik huil meer en meer
Misschien zal ik ervan sterven

Gabriël Smit