Ad Interim. Jaargang 6

[p. 76]

Lied van de liefde
Hubert van Herreweghen

Water beweegt de wichelroede
die aders vindt, diep onder grond of gras,
maar wat beweegt de wichelroede
van ons arm hart, dat rusteloos kompas?

Van liefde en lust, herinneringen,
is er een groots geheim verbond
tussen de cellen aller dingen.
Lief, daarom zoek ik uwe mond.

Ontbindt de dood, herinneringen
leven in wat het leven bindt.
Schoner dan hier zal ik nooit zingen
liefste, die mijn gelaat bemint.

Alles wat onze vaders deden,
alles wat wij hebben gedaan,
al wat gevierd werd en geleden
voelen we in onze polsen slaan.

De heugenis der oude cellen
doet ons verlangen naar elkaar
tot wij de tederheid vertellen
in ieder woord, in elk gebaar.

Gewarige elzentwijg, een wichelroede
beweegt de donkre waterkracht;
zo wordt ons hart, een blinde wichelroede
door liefde van de wijs gebracht.