Ad Interim. Jaargang 6

[p. 51]

De verloofde

Hopeloos van verlangen,
nog niet tot de rand gevuld,
als een glas in je handen wacht ik
brekend haast van geduld.

De hunkering naar je lippen
zet mij in aarzelende glans,
maar al wilder wordt van de stralen
de grage, naderende dans.

Als ik schreien kon zou ik schreien
om dit trillende wachten en
dit afhankelijk zijn van je handen
waarin ik vernederd ben.

Vul mij geheel met liefdes
bloedrode, bloedwarme wijn,
hef mij dan, lief, naar je lippen,
want ik wil gedronken zijn.

Als ik schreien kon zou ik schreien
want, nog niet tot de rand gevuld,
als een glas in je handen wacht ik
tot je me drinken zult.