Ad Interim. Jaargang 6

[p. 22]

Bijgeboorte
Pierre Kemp

Wat ik van negen tot twaalf uur weer ben

bijgeboren en met nieuwe kindervingers

teeken aan dingen, die ik sinds erken

als een ziel gestuwd in leemen slingers!

Voor negen uur was ik niet zoo compleet

als nu en ik voel me toch nog niet af.

Ik groei in een eeuwige geboorte en weet

me misschien straks al niet over 't graf.

Hoe meer ik mij uitdij, hoe lichter ik gloei

uit het schemeren van dezen aardschen dag.

Er doortakt iets mijn wezen in schietenden bloei

tot ik straks door God kijken mag.

Begin november

Ik sta te staren als met Chineesche oogen.
Ik heb den grond zoo lief en 't boomvolk dat
nu uit den reuk der aarde onbewogen
te rijen staat van 't landschap naar de stad.
Het is begin November en de dagen,
grijs van den mist des daags en grauw te nacht,
doen mij intenser aan dit heden vragen,
wanneer ik mijn laatsten droom daar in dien grond verwacht.