Ad Interim. Jaargang 5

[p. 185]

Lied

...Toen voelde ik vluchten op den vloed der jaren
De lust, die in bevrediging vergáát.
Ik zag niet meer het doel van mijn gebaren;
Ik wist niet meer, wat goed was en wat kwaad.
De jonge droom viel af, als een gewaad.

Is dit het eind, of het begin der dagen?
Is 't oogenblik der eenzaamheid gekomen?
En heeft het uur van 't laatst vaarwel geslagen?
Moet ik voortaan mijn stilte leeren dragen
En moet ik leeren leven zónder dromen?

Waar liefde stierf, wordt liefde weergeboren.
Ik wist niet meer, wat slecht is, en wat goed.
Heb ik niet meer gewonnen dan verloren?
Ben 'k niet in armoe rijker dan tevoren?
- O, breede liefde is sterker dan het bloed.

Ja! 't is de nieuwe dag die gaat beginnen.
Nu weet ik weer wat goed is, en wat kwaad,
En in het leven is het nooit te laat...
Niet telt wat ik verloor, maar wat ik nóg mag winnen:
In ééne liefde Mensch en Wereld te beminnen.

Martin J. Premsela

Aug. 1945.