Ad Interim. Jaargang 5

[p. 87]

Herfst

De blaren reegnen in de regen mee,
het bruin gazon draagt nu verguld op snee,
dat bruin doorlichtend als het bruin van gember,
O gouden regenende weemoed van November.

De wind, ontzaglijk waaiend aan mijn raam,
drijft daar bruut-speels de pimpelmezen saam,
Waait een koraal van regen en geruis
in Dorische eentonigheid over mijn huis.

O al die blaren, dwarlend, kruis en munt,
strepen een raster op mijn raam en uitgedund
daarin de bomen, scheiend met de wind,
die tandenknarsend neervaart in het grint.

Ab Visser