Ad Interim. Jaargang 5

[p. 59]

Het geluk

De grootse dromen van een sneeuwwit rijk,
weemoedig weer ik ze als uit den boze:
de wereld blijft toch zwart, ofschoon haar slijk
soms schuil gaat achter zeer reële rozen.

Geluk? Ik zoek het binnen mijn bereik
en dicht nu bij àl groter tussenpozen:
wat anders staat er in een vers te kijk
dan schone leugens, die wij zuchtend lozen?

Men dicht niet veel meer als men aards wil wezen:
in zijn gedichten is men op de vlucht,
en ik wil slechts verzoend zijn met dit leven.

Toch, op 't geluk van elke dag beducht,
moet ik mij soms nog dichtend overgeven:
boven een vers staat steeds een bláuwer lucht...

Max Dendermonde