Ad Interim. Jaargang 4

In memoriam Jan Campert

Ik heb je in mijn droom teruggezien,
Een vuil verband om het vermagerd hoofd,
Van vrijheid maar niet van je moed beroofd.
Je stap was hoopvoller dan ooit misschien.

[p. 117]

 

Gebroken met het leven van voordien

 

En afgerekend met het liefste hoofd,

 

Heb je toch zeker geen moment geloofd

 

Het oude leven nimmer weer te zien.

 

 

 

Zo ging je in de morgen over 't plein,

 

Waar honderden de kleine ruimte deelden

 

En zag hoe in de herfst'ge zonneschijn

 

De mussen met de laatste kruimels speelden.

 

Misschien ging door je hoofd een klein refrein,

 

Schonk een gedicht zijn laatste kleine weelde.

Jan Spierdijk

Uit: ‘Sonnetten en Andere Verzen’