Ad Interim. Jaargang 3

[p. 224]

Madonna

De wijde tuinen op de achtergrond
hebben hun gouden vruchtbaarheid te danken
aan deze grote moeder, deze slanke
gestalte met de zuivre meisjesmond.

Om haar is 't smalle, diep gelegen bed
van de rivier zo zilverblank getrokken,
zijn de cypressen zo slank neergezet,
zo meisjesslank onder hun zwarte lokken.

Om haar gaan zingend in de zonlicht-verre
heuvels de kleine druivenpluksters rond.
Zij zullen, kerend, opzien naar de sterren
wetend dat Zij zo warm hun hart doorwondt.

O meisje in het helder blauw en rood,
geluk van onze zorgeloze zomers.
O moeder met de eindeloze schoot,
ster in de nacht voor onze pijn en dromen,
Godin van ons verlangen en ons schromen,
van onze liefde en van onze dood.

W.S. Noordhout