Ad Interim. Jaargang 3

[p. 64]

Liefst gelijk een egel

Mijn ringeloor, mijn dwingeland
maakt mij weer heet en kregel.
Ik wilde liefst gelijk een egel
mij rollen tot een bal aan kant

en niets meer zien en niet meer weten
dan wat een hoofd van binnen zint
met stekels tegen vocht en wind -
niets doen dan slapen, eten,

alleen zijn, blind, geen woord verstaan
van wat de malle wereld mompelt
en diep in 't looden zand gedompeld
de trage jaren overslaan.

C.J. Kelk

1943