Ad Interim. Jaargang 3

[p. 46]

LXX

Laat dat wat komt dan zijn als het zal zijn:
Duister en nacht, gerechtigheid, groots leven.
De vliegen in de warme zonneschijn
Is het vandaag en altijd om het even.
De tijd die eeuwig mensen bracht en brengt,
Die Sphinxen bouwden, straks naar sterren streven
Stroomde en stroomt, niet als de wijze denkt,
Maar blind zal ze elk zijn kleine ure geven.
En als het uur geslagen heeft, wat dan?
Wat is de dood, een goed, een slecht nieuw leven?
Maar blind gaat de planeet haar vreemde gang
En zal aan eendre mensen 't aanzijn geven.
De zon blijft opgaan, eeuwig stroomt de wind en
Verwaait het stof van ons die zo beminden.

W.S. Noordhout