Ad Interim. Jaargang 2

[p. 291]

Alfred Kossmann
Museum

Gij grimmig harnas waarom ieder lacht,
Gij zwaard uit een heldhaftige victorie,
Gij kreuple stoel die op de houtworm wacht
En gij juweel in uw volkomen glorie,

Het is niet om de schijn van uwe duur,
Niet om de talloze toevalligheden
Die uwe schoonheid redden van het vuur
En niet om uw belachelijk verleden,

Maar om uw dood-zijn, dat ik wel de waan
Van deze dwaze dooltocht op wil geven
Om in de stilstand van uw stoffig leven
Te bestaan.