Ad Interim. Jaargang 2

[p. 182]

Theo van Baaren
De doden

De doden zijn tevreden, naar men zegt,
wij zijn het, die steeds weer hun rust verstoren,
met onze klachten door de steen heenboren,
waaronder zij te ruste zijn gelegd.

De doden gaan niet ongeroepen om,
wij zijn het, die hun stille wil bezweren
tot het vergeten leven terug te keren
als witte spooksels, zwevende en stom.

Wij weten dat ons weten, gelijk wijn
den dronkaard, de gestorvenen doet komen
uit het rijk, waar wateren en bomen
hun nietseisende gezellen zijn.