Ad Interim. Jaargang 2

[p. 183]

Eric van der Steen en Max Schuchart
Mort de quelqu'un

Ik droomde dat de Dood gestorven was
en de aarde zwanger ging van gistend leven,
ik zag de spinnen doelloos webben weven
en slangen geeuwend schuiven door het gras.

Wie in den oorlog ging en viel, genas
en werd weer in de hel teruggedreven;
de halte Westerveld werd opgeheven,
waar veler brood vervloog in rook en asch.

De zee was onbevaarbaar van de visschen,
zwermen vogels verduisterden de zon,
elk mensch kreeg millioen herinneringen -

Sterf nimmer, dood, wij kunnen u niet missen,
het zou geen leven zijn, als 't leven won,
want gij alleen geeft zin aan alle dingen.