Ad Interim. Jaargang 2

[p. 160]

Annie J.M. de Vries
Zoo eenzaam zwierf ik rond......

Zoo eenzaam zwierf ik rond, als hoog
Een wolk zweeft boven heuvelland.
Op eens verscheen er voor mijn oog
Een narcisveld in gouden brand.
Nabij den oever, langs het meer
Dansend en wiegelend heen en weer.

Aaneengesloten als de stoet
Der sterren van den melkweg schijnt,
Hield onafzienbaar ver hun gloed
Den oever van het meer omlijnd.
Tienduizend in één oogopslag
Zag 'k wieglen in den lentedag.

Het fonklend water danste als zij,
Doch lichter was hun vroolijkheid.
Wat kon een dichter zijn dan blij
Bij zulk een schare, vreugd-bereid?
Ik schouwde, doch vermoedde niet,
Wat rijkdom nòg dit beeld mij biedt.

Want, als ik op mijn leger rust,
Peinzend of in gedachtloosheid,
Word ik me opeens hun glans bewust:
O zegening der eenzaamheid!
Dan stroomt mijn hart vol lichten vree,
En danst met de narcissen mee!

(Wordsworth)