Ad Interim. Jaargang 2

[p. 159]

Anthony Bosman
Gij ziet mij allengs kleiner gaan...

Gij ziet mij allengs kleiner gaan,
de roos verborgen in uw mond.
Ik zocht en zoek vergeefs voortaan
de nanacht in de morgenstond.

Gij ziet mij allengs verder gaan
en weet het doel verboren in
het ruisen van het blond gewaad,
dat onbeschroomd de lof bezingt

van handen om uw borst gelegd,
de nanacht om de morgenstond.
Ik heb het gloeiend woord gezegd,
de roos verborgen in uw mond.