Ad Interim. Jaargang 1

[p. 52]

Bertus Aafjes
Herfstpark

Het perk is leeg. De herfstwind nam
De schrale rozen van de stam.

Hij stal de heesters leeg en blies
Het park vol wanhoop en verlies.

Een weggeblazen rozenblad
Drijft haastig op het zwalpend nat.

De vijver kijkt gefronst en zwart
Naar dit klein, donker kinderhart.

En ach, zo dicht bij Charon's veer
Wagen zich geen verliefden meer.