Een jonge Weduwe zeer treurig zynde, schreide bitter over de Dood van haaren Man, zekere Vriendinne op die stond by haar komende zogt haar te trooste en zeide: gy hebt nog al niet veel oorzaak om u te bedroeven, vermits u Man u goeds genoeg nagelaaten heeft om van te leeven, en door welk goed gy wel wederom eenen zulken
[pagina 82]
[p. 82]
Man (als gy begeerd) zult kunnen krygen. Waarop de Weduwe antwoorde, was dat ook niet, ik zoude my zelve verhangen.
Auteursrechtvrij